کد مطلب:38598 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » اهل بيت

آيا دين حق , انحصاراً نزد ما است (شيعيان ) و ديگران مطلق هيچ بهره اي از حق ندارند يا اين كه به گونهء ديگري است ؟

دين حقّ و واقعي يكي بيشتر نيست و يك واقعيت نمي شود متكثر باشد.

همهء اديان الهي كه در زمان ها يا مكان هاي مختلفي بوده اند در اصول با هم مشترك اند. همه دعوت به توحيد و پرستش الله كرده اند و مردم را به اعتقاد به روز قيامت دعوت كرده اند و همهء پيامبران دعوت به تقوا وپاكي و صداقت و وفاداري مي كرده اند.

چند نمونه متذكر مي شويم :

.(1)

.(2)

.(3)

يك دسته بودند (و تضادّي در ميان آنان نبود, به تدريج جوامع و طبقات پديد آمد و اختلافات وتضادهايي در ميان آنان پيدا شد در اين حال ) خداوند, پيامبران را برانگيخت , تا مردم را بشارت و بيم دهند و كتاب آسماني كه به سوي حقّ دعوت مي كرد با آنان نازل نمود تا در ميان مردم را بشارت و بيم دهند و كتاب آسماني كه به سوي حق دعوت مي كرد با آنان نازل نمود تا در ميان مردم در آن چه اختلاف داشتند داوري كند>.(4)

قرآن پيامبر اسلام و پيروان او را اين چنين معرفي مي كند:.(5)

پس تمامي اديان به خوبي ها سفارش مي كنند و از بدي ها و خبائث باز مي دارند و تمامي اديان الهي با قطع نظر از زمان ها و مكان ها يك هدف دارند, لذا در اصول دين , همهء دين ها مشتركند و در بسياري از فروع دين ,مانند عبادات و تجارات و احكام با هم مساوي اند, منتها در شكل بعضي از فروع دين با هم تفاوت هايي دارند وعلّت تفاوت ها اغلب از ناحيهء رشد فكري مردم نواحي بوده است . قال النبي 6;(6) ما گروه انبياء

مأمور شده ايم كه با مردم به قدر عقول آنان سخن بگوييم سپس فرمود: خدا به من امر كرده كه با مردم مدارا كنم چنان كه به ما امر كرده كه واجبات را بر پا داريم >.

تذكر اين نكته نيز لازم است كه در يك زمان يا يك عصر در عالم ثبوت و واقع يك دين بر حقّ است , امّااثبات حقّانيّت آن دين در صورت اختلاف سريق و نظرها, شايد مشكل باشد يا لااقل براي غالب مردم مشكل است در اين صورت كه اختلاف وجود دارد, مانند فرقه هاي اسلامي اعم از شيعه و سنّي يا غيره ممكن است هر فرقه اي در بخشي از مطالب بر حق باشد و در بخشي بر باطل . ما نمي توانيم صد در صد يك مذهب را باطل بدانيم از واقعيت مطلب و عالم ثبوت خبر نداريم , نه تنها ما خبر نداريم , بلكه خيلي ها خبر ندارند و ما شيعيان عقيده نداريم كه ديگران مطلقا باطل اند, بلكه مامعتقديم بر طبق ادلّه و ظواهري كه داريم كه براي ما حجّت عقلي و شرعي است شيعه بر حقّ است .

در روايت آمده : پيامبر6به مسجد داخل شد و اصحاب در مسحد حاضر بودند و علي 7در گوشه ءمسجد نشسته بود. پيامبر6آمد و در كنار علي 7نشست و به اين طرف و آن طرف نگاه كرد و فرمود:انسان هايي بر منبرهايي از نور قرار دارند كه كه از چهرهء آنان نور تلاءلؤ مي كند. بعضي ها بلند شدند و گفتند: آيا ما جزءآنانيم ؟ حضرت فرمود: بنشينيد, ابن مسعود گفت : پدر و مادرم فداي شما باد يا رسول اللّه صفات آنان را برايمان توصيف كنيد. حضرت دستش را به شانهء علي 7زد و فرمود: هذا و شيعته هم الفائزون ;اين آقا و شيعيانش ازرستگارانند.(7)

در روايت ديگر: فرمود: اي علي تو و شيعيانت در بهشت ها متنعّم خواهند بود.(8)

روايات فراواني در اين مورد داريم كه از طرق اهل سنّت و شيعه وارد شده است .

توضيح اين نكته بسيار ضروري است كه شيعه بودن حقيقتي است كه بر هر كس كه به نام شيعه خوانده مي شود تطبيق ندارد. اگر تمام صفاتي كه در قرآن براي مؤمنين ذكر شده در فردي متجلّي شد او شيعهء واقعي خواهد بود; زيرا علي 7و ائمه : كه مقتداي شيعيان اند صفات مؤمنين را در بالاترين درجه دارا بوده اند وشيعه كسي است كه قدم جاي قدم آنان بگذارد و از آنان در اخلاق و رفتار تبعيت كند.

در روايات نيز صفات شيعهء واقعي اين طور بيان شده است :

در عبادت و تهجّد كوشا هستند, سجده هايشان طولاني و اشكهاشان جاري و دعايشان فراوان , كلامشان زيبا و مفيد و از لغو و بيهوده گويي پرهيز دارند, شكم پرست و شهوت ران نيستند, اطاعت از خدا و ورع دارند,حتي در خلوت و پنهاني ها هم گناه نمي كنند, توكل بر خدا دارند و خود را نزد مرد ذليل و خوار نمي كنند, نسبت به برادران ديني عطوفت و مبرّت دارند حتي خود را به خاطر آنان به زحمت مي اندازند, در شدايد وسختي هاي طبيعي روزگار ناسپاس نيستند و خدا را شكر مي كنند.

پيامبر6فرمود: انّ شيعتنا من شيّعنا و تبعنا في اعمالنا; شيعيان ما كساني اند كه از اعمال ما تبعيت كنند و ازگناه دوري كنند.

به علي 7گفتند بعضي از شيعيان شما اهل معصيت و گناه اند و اهل دروغ هستند. حضرت فرمود: اينان شيعه نيستند, بلكه از محبّين و مواليان مي باشند. امام فرمود: واي بر شما فقط شيعهء واقعي حسن و حسين و ابوذر وسلمان و مقداد و عمار و محمد بن ابي بكر بودند كه هيچ يك از اوامر علي 7را مخالفت نكردند.(9)

به طور خلاصه اين كه : شيعه نسبت به بقيهء فرقه ها و اديان در عقايد, اخلاق , كردار, معاشرت , اجتماعي ,در تبعيت از از امام و ديگر مزايا از بهترين ها مي باشند, الگوهاي آنان بهترين اند و از نظر فلسفي و عقيده بااستدلال هاي قوي و متفن همراه مي باشند. مولايشان علي 7فرمود: اگر اقاليم سبعه را به من بدهند و در عوض ازمن بخواهند كه پوست جوي را از دهان مورچه اي ظالمانه بگيرم , هرگز اين كار را نمي كنم !.(10)

هيچ نقطهء ضعفي از علي 7و ساير ائمه : در تاريخ نقل نشده است و همين طور علماي ديني و فقها ومراجع تقليد كه از درجات عالي تقوا برخوردارند نسبتاً از علماي ديگر مذاهب از جهات مختلف افضل و برترمي باشند.

(پـاورقي 1.اعراف (7 آيهء 59

(پـاورقي 2.همان , آيه 65

(پـاورقي 3.اعراف (7 آيهء 73

(پـاورقي 4.بقره (2 آيهء 213

(پـاورقي 5.اعراف (7 آيه 157

(پـاورقي 6.بحارالانوار, ج 2 ص 69

(پـاورقي 7.بحارالانوار, ج 7,ص 179

(پـاورقي 8.همان .

(پـاورقي 9.بحارالانوار, ج 65 ص 149ـ 190

(پـاورقي 10.نهج البلاغه , خطبهء 224